Als je minder gaat werken of helemaal stopt met werken, spendeer je hoogstwaarschijnlijk meer tijd met elkaar in dezelfde ruimte. Dit heeft invloed op je relatiedynamiek.
Ik slinger deze dagen tussen hoop en hopeloosheid, tussen goede moed en moedeloosheid, tussen optimisme en pessimisme. Tijdens de sessies relatietherapie bewegen de stellen met wie ik werk, van wanhoop en angst naar hoop en vertrouwen. Dit betekent niet dat iedereen die ik zie bij elkaar blijft. Elkaar loslaten is niet altijd de slechtste optie. Mijn rol is dan om eraan bij te dragen dat mensen elkaar zo goed mogelijk loslaten, niet vanuit haat, maar vanuit compassie en respect voor zichzelf en hun (ex)partner. Dat geeft hen hoop en vertrouwen om aan een nieuw hoofdstuk in hun leven te beginnen en het geeft mij het gevoel dat ik zinvol bezig ben en hoop dat verandering mogelijk is.
Stel je voor: jouw lijf is een voertuig dat je bestuurt via je hersenen. Jouw hersenen geven door wanneer je wat beweegt en in welke richting; omhoog, omlaag, heen en weer, draaien, rollen, neerploffen, noem maar op. Behalve het voertuig (je lijf) en het stuur (je hersenen), heeft de seksualiteit van ieder mens, net als een auto, een "dual control system”. Dit systeem bestaat uit een rempedaal en een gaspedaal.Het rempedaal is alles wat je brein interpreteert als angstig en daarmee reden om geen seks te hebben.
Hoewel je levenservaring je al zo veel wijsheid heeft gebracht, kan je je nog steeds laten verrassen met nieuwe kennis en inzichten. Laat je in deze column inspireren door de laatste wetenschappelijke onderzoeken over seksualiteit vergroot je erotische intelligentie.
Verlies van een dierbare roept onvermijdelijk gedachten en gevoelens op rondom je eigen sterfelijkheid. Het kan vragen oproepen over de zin van het leven, wat nou eigenlijk belangrijk is, je vraagt je misschien af of je zelf wel bewust genoeg leeft, of je de moeite waard blijft om van te houden, of dat je de juiste keuzes maakt in de jaren die nog voor je liggen. Bij verlies voel je je bewust de kwetsbaarheid, de veranderlijkheid en de vergankelijkheid van het leven even tot in je botten. Of, zoals Irvin Yalom het in zijn boek “Tegen de zon inkijken” beschrijft: