De berichtgeving is vaak onheilspellend wanneer het op de toekomst van ons land en ouderenzorg aankomt. Er zijn te weinig mantelzorgers, geen verzorgingshuizen en té veel oude mensen - iets dat volgens ons niet mogelijk is - op deze aardbol. In plaats van bij de pakken neer te zitten, zijn er steeds meer mensen die kiezen voor een woongroep. Maar wat zijn de voordelen en waar moet je op letten?
.png)
De Proudies redactie ging op zoek naar verhalen van mensen in het derde kwartier van hun leven die een huis delen. We stuitten op een aantal bijzondere verhalen, waaronder dat van woongroep Zeisterwerf, gelegen in het Utrechtse Zeist. Hun idee van een woongroep ontstond al rond de eeuwwisseling bij een groep mensen die elkaar kenden van een ouderparticipatiecrèche, uit de jaren '70.
Maar helaas ben je er met enkel filosoferen nog niet. Dat blijkt uit het feit dat de initiatiefgroep in 2009 een vereniging (Surplus) werd en het project, zo’n tien jaar later, in november 2019 gerealiseerd was. Het oprichten van een woongroep heeft nogal wat voeten in de aarde, vertelt een bewoner ons: “Het ontwikkelen van een dergelijk woonproject kost veel tijd, de projectontwikkelaar heeft op een gegeven moment zelfs de handdoek in de ring gegooid”. Doorzettingsvermogen en risico durven nemen is nodig om zo'n project tot leven te laten komen.
Een van de initiatiefnemers, vertelt in hun boek ‘De Zeisterwerf’ (2019) dat het proces niet voor iedereen weggelegd is. Hoewel zij en haar man altijd het doel in hun achterhoofd hielden, waren de tegenslagen niet altijd makkelijk: “Surplus was altijd op de één of andere manier aan de orde. Dat leverde ook wel eens spanningen op”.
Ondanks de tegenslagen, levert het de bewoners van dit woonproject in ieder geval ook een hele hoop op. “Iedereen zegt hier dat dit de laatste woonplek zal zijn en er is nog niemand verhuisd sinds we hier zijn komen wonen”, vertelt een van de bewoners. De gemiddelde leeftijd binnen de woongroep is op dit moment 72 jaar, maar wanneer er nieuwe inwoners binnenstromen, moeten ze ongeveer tussen de 55 en 67 zijn. Zo kunnen de bewoners genieten van leven in een groter geheel, maar ook voor elkaar zorgen, zonder bijvoorbeeld volledig mantelzorger te hoeven zijn.
Na een bemiddeling met omwonenden was er, tegen de verwachting in, veel weerstand vanuit de buurt. Op 14 september 2018 is het, ondanks deze weerstand, toch echt tijd voor de eerste paal. Ruim een jaar later worden de tweeëntwintig appartementen, inclusief gemeenschappelijke ruimte, bewoond door enthousiaste bewoners. Samen organiseren ze pilates lessen, etentjes, komen ze samen en ondernemen ze diverse activiteiten in de gemeenschappelijke ruimte of in de grote gemeenschappelijke tuin.
De weg naar het eindresultaat toe duurde langer dan verwacht, had eveneens wat meer voeten in de aarde dan gedacht, maar loont nog altijd elke dag. De bewoners van de Zeisterwerf adviseren anderen die nadenken over het stichten van een woongroep het volgende: “Maak goede afspraken met de gemeente en omwoners, zij spelen namelijk een cruciale rol”. Daarnaast benadrukten zij het belang van mensen met expertise raadplegen, vooral op het gebied van financiën en bouwen. Een bewoonster voegt toe dat wanneer je een dergelijke wens hebt, je op tijd moet beginnen. Wanneer je op je tachtig jarige leeftijd verkast is het volgens haar moeilijker om verbinding met de mensen om je heen te maken. Iets dat in de toegankelijke en warme woongroep in Zeist, absoluut wel aan de orde is.
Indien je meer wil weten over het project, dan kun je een kijkje nemen op www.zeisterwerf.nl.
