Het boek Intermezzo van Sally Rooney is een rijk gelaagde en diep emotionele roman, waarin ze opnieuw haar talent laat zien om interpersoonlijke relaties op subtiele en complexe manieren te verkennen. In dit verhaal draait het om twee broers, Peter en Ivan Koubek, die ieder op hun eigen manier proberen om te gaan met de dood van hun vader. Het boek onderzoekt hoe deze tragedie hun relatie met elkaar en met hun omgeving beïnvloedt.
.png)
Peter, een succesvolle advocaat in Dublin, lijkt zijn leven op orde te hebben, maar in werkelijkheid worstelt hij met slapeloosheid en relatieproblemen. Zijn langdurige liefde voor Sylvia, die hij al jaren kent, staat in contrast met zijn relatie met Naomi, een veel jongere studente die het leven niet serieus neemt. Door de dood van hun vader worden Peter’s emotionele problemen verder verergerd, en zijn methodes om daarmee om te gaan zijn allesbehalve gezond. Ivan, de jongere broer van Peter, is een 22-jarige schaakspeler die zich altijd als buitenstaander heeft gevoeld. Hij komt in contact met Margaret, een oudere vrouw met haar eigen ingewikkelde verleden, en hun relatie zorgt voor een interessante dynamiek waarin zowel leeftijd als levenservaring een belangrijke rol spelen.
De titel van het boek, Intermezzo, wijst op een periode van pauze en reflectie in het leven van de broers. Dit is een tijd waarin ze zich bezinnen op hun identiteit, verlangens en relaties, en proberen te ontdekken hoeveel ruimte er in één leven is voor liefde, verlies en verandering zonder dat alles breekt. Rooney's verhaal biedt een diepgaande verkenning van deze 'tussenfase', waarin beide broers zoeken naar nieuwe betekenis na het verlies van hun vader.
Een van de meest opvallende aspecten van het boek is hoe Rooney de thema's van rouw, liefde en zelfontdekking verweeft met scherpe dialogen en psychologische diepgang. Zowel Peter als Ivan worstelen met hun eigen onvolkomenheden en gevoelens van eenzaamheid, en Rooney toont hoe het verlies van een ouder hen dwingt om nieuwe rollen in hun leven aan te nemen. De thema’s zijn herkenbaar voor lezers die zelf ooit met verlies te maken hebben gehad, en de manier waarop de broers hun verdriet verwerken, is een boeiend onderdeel van de roman.
Rooney blijft trouw aan haar kenmerkende schrijfstijl, die wordt gekenmerkt door sterke dialogen en scherpe observaties van menselijke interacties. Ze weet de complexiteit van moderne relaties te vangen, waarbij ze vaak flirt met de grens tussen diepe emotionele betrokkenheid en afstandelijke onverschilligheid. Dit maakt haar werk toegankelijk en herkenbaar voor een breed lezerspubliek, terwijl ze toch diepgaande kwesties aanpakt.
De evolutie van de personages staat centraal in Intermezzo. Peter, die aanvankelijk lijkt te leven volgens de verwachtingen van de samenleving, wordt gedwongen om zijn maskers af te leggen wanneer zijn zorgvuldig opgebouwde façade begint te barsten. Ivan, die zichzelf altijd heeft gezien als een buitenstaander, begint door zijn relatie met Margaret te ontdekken dat ook hij liefde en verbinding kan ervaren, ondanks zijn onzekerheden. Beide broers doorlopen een reis van zelfontdekking waarin ze hun eigen tekortkomingen onder ogen moeten zien.
Deze ontwikkeling is een krachtig aspect van het boek, omdat Rooney de lezer in staat stelt om de innerlijke strijd van de personages te begrijpen. Peter's gevecht met zijn slapeloosheid en zijn worstelingen met de relaties in zijn leven, evenals Ivan's zoektocht naar zijn plek in de wereld, bieden fascinerende parallellen die vragen oproepen over familiebanden, identiteit en de kracht van liefde.
Met Intermezzo levert Sally Rooney wederom een diepgaand en gevoelig portret van mensen die worstelen met de complexiteit van het leven. Het boek biedt veel stof tot nadenken over thema's zoals rouw, zelfontdekking en de impact van relaties. Voor de Proudies boekenclub is dit een uitstekende keuze, omdat het niet alleen lezers aanspreekt die houden van verfijnde karakterstudies, maar ook diegenen die graag nadenken over de bredere thema’s van het leven. Rooney's elegante en introspectieve schrijfstijl nodigt uit tot diepe discussies over de keuzes die we maken en de gevolgen daarvan voor onszelf en de mensen om ons heen.
