Spelletjes spelen is niet alleen goed voor de (mentale) gezondheid, maar brengt ook generaties samen. We spreken met arts-assistent neurologie Jasper Broekmeulen (37 jaar, millennial) en zijn oma Gien Broekmeulen (92 jaar, Stille Generatie). Jasper werd in 2003 Nederlands kampioen jeugdschaken in de categorie t/m 16 jaar, maar het allerleukste blijft voor hem een potje rikken of bridgen met zijn oma. Een van hun mooiste gedeelde herinneringen? Die draait – natuurlijk – om spelletjes.
.png)
Mevrouw Broekmeulen heeft tien kleinkinderen en haar 18e achterkleinkind is inmiddels op komst. Jasper, een van haar kleinkinderen, heeft zelf ook al twee jonge kinderen. Alleen al deze vier generaties bieden gespreksstof genoeg, maar vandaag praten we over hun gedeelde passie: spelletjes. Misschien zijn juist die spelletjes wel de sleutel tot hun bijzondere band. Als echte Brabanders – Jasper komt oorspronkelijk uit Den Bosch en mevrouw Broekmeulen ging naar school in Engelen – houden ze van een stevig potje rikken of bridgen.
“Het voelt heel gewoon om 92 te zijn,” vertelt ze. “Ik kook zelf, ik kan alles, alleen werk ik niet meer.” Rikken leerde ze al in 1945 op school bij de nonnen, midden in de oorlog. Jasper pikte het spel vanzelf op op de middelbare school. “Iedereen kon rikken,” herinnert mevrouw zich.
Gien Broekmeulen was tien jaar toen de oorlog uitbrak. Haar familie runde een bakkerij in het dorp, recht tegenover de kerk. De avonden bestonden uit radio luisteren, appels schillen voor de bakkerij en soms spelletjes spelen. Tijdens de hongerwinter in 1944 verbleven geëvacueerde mensen een maand in de bakkerij. Ze herinnert zich piano spelen in hun huis toen de bakkerij een opvangplek was voor deze mensen. “Heel anders dan de avonden van nu,” zegt Jasper. Hij merkt op dat jongere generaties tegenwoordig meer digitaal bezig zijn. Zijn oma vult aan: “Ze lopen de hele dag met hun telefoon.” Jasper knikt: “Het was laatst in het nieuws dat kinderen door minder beweging te weinig motorische ontwikkeling hebben. Naar schatting is dat één op de drie kinderen.”
De liefde voor kaartspellen in hun familie blijft bestaan. “Met Pasen en Kerst kaarten we altijd,” vertelt Jasper. “Het is kaarten, eten, kaarten. Oma’s traditionele puntensysteem – nog in guldens – blijft leidend. “We hebben dat ooit aangepast met de inflatie,” lacht hij.
Een bijzondere herinnering delen ze zonder twijfel: de bridgedag in Ammerzoden. Samen deden ze mee aan een toernooi als koppel, zo’n tien jaar geleden, Gien Broekmeulen was toen 82 jaar en Jasper 27. “We speelden op verschillende locaties in het dorp, zoals het kasteel, het dorpshuis en een café dat door een familielid werd gerund,” vertelt Jasper. “Het was prachtig weer en de dag eindigde met een terrasje aan de Maas.”
De trots klinkt door in hun stemmen: “We werden vierde van tachtig stellen,” zegt Jasper. Mevrouw Broekmeulen herinnert zich zelfs nu nog steeds precies hoe sommige slagen verliepen. “Soms kan ik niet slapen omdat ik slagen blijf herhalen van spellen,” geeft ze lachend toe.
Jasper: “We gingen onderweg zelfs nog even langs opa voor een kop koffie. Het was gezellig en zo’n mooie dag. Echt een van mijn meest dierbare herinneringen.” Ook zijn oma beaamt dat: “En we hadden zo lekker gelunched.”
Spelletjes en hersenen: gezond én verbindend
Als arts neurologie krijgt Jasper vaker de vraag of spelletjes goed zijn voor het brein. “Absoluut,” zegt hij. “Vooral spellen die de hersenen uitdagen zijn goed.”
Maar uiteindelijk draait het niet alleen om gezondheid. Het zijn juist de herinneringen en het samenzijn die waardevol zijn. En dat blijkt. Voor Jasper en zijn oma zijn spelletjes niet alleen een hobby, maar een manier van generaties om te verbinden.
