In de herfst van 2024 heeft Disney+ de Britse dramaserie "Rivals" gelanceerd, een verfilming van Jilly Coopers gelijknamige roman uit 1988. De serie, bestaande uit acht afleveringen, neemt de kijker mee naar het fictieve graafschap Rutshire in de jaren tachtig, waar de rivaliteit tussen twee machtige mannen centraal staat.
Het verhaal speelt zich af in Rutshire, een fictief graafschap dat symbool staat voor alles wat de Britse elite van de jaren tachtig typeert: aristocratisch, verwaand en vastbesloten om altijd een stap voor te blijven op de concurrentie. Centraal in dit decor staan twee mannen die elkaars gelijke en tegenpool zijn: de charismatische Rupert Campbell-Black (Alex Hassell), een roekeloze ex-Olympisch ruiter en parlementslid, en de meedogenloze Lord Tony Baddingham (David Tennant), een televisiemagnaat wiens invloed ver reikt. Hun rivaliteit gaat verder dan professionele concurrentie; het is een persoonlijke strijd om dominantie, waarin elk middel geoorloofd lijkt.
Rivals laat de kijker niet alleen kennismaken met deze personages, maar dompelt hen ook onder in de extravagante levensstijl van het decennium. De jaren tachtig staan bekend om hun drang naar overdaad: schreeuwerige kostuums, felgekleurde decors en een soundtrack die ons terugvoert naar een tijd waarin elk nummer een statement was. Dit is de wereld van imposante landhuizen, polo-evenementen, champagnefeestjes en alles waar de Britse upper class van destijds van genoot. Met een indrukwekkende set design en historische details slaagt de serie erin om het gevoel van die tijd authentiek te vangen zonder aanvoelen als een parodie. De jaren tachtig zijn niet slechts het decor; ze zijn een personage op zich, dat de keuzes en gedragingen van de personages vormt.
De spanning in Rivals is tastbaar. Elke blik, elk woord en elke actie is geladen met implicaties. Rupert en Tony zijn niet alleen vijanden in het publieke domein, maar hun strijd sijpelt ook door in hun persoonlijke levens. Tony is een sluwe, berekenende man die zijn greep op de mediawereld niet wil verliezen. Rupert, met zijn rebels karakter en nonchalante charme, doet alles wat in zijn macht ligt om Tony te ondermijnen. Tussen hen in staan een reeks personages die hun eigen geheimen en ambities hebben, waaronder de verleidelijke Sarah Stratton (Emily Atack), die in haar eigen spel verwikkeld is, en de flamboyante Declan O'Hara (Aidan Turner), wiens carrière wordt bepaald door de gunsten en wraakzucht van deze mannen.
De seksuele spanningen zijn minstens zo groot als de politieke en zakelijke. Affairs, geheime relaties en de drang om een ander in bed te krijgen lijken net zo belangrijk als het winnen van een aandeel in de televisiemarkt. Hier wordt niets onder het tapijt geveegd. De karakters worden gedreven door begeerte en jaloezie, wat voor fascinerende, vaak ongemakkelijke momenten zorgt die de kijker op het puntje van zijn stoel houden.
Maar Rivals is meer dan enkel een soap over rijke mensen die elkaar het leven zuur maken. Het belicht ook de morele duisternis die vaak schuilgaat achter het glanzende oppervlak van roem en succes. De serie stelt kritische vragen over de prijs van macht en de impact die het nastreven van persoonlijke doelen heeft op de mensen om hen heen. Achter de flitsende outfits en indrukwekkende landgoederen ligt een wereld vol innerlijke conflicten, waarin de zoektocht naar erkenning vaak leidt tot eenzaamheid en verlies.
De complexe, vaak beschadigde personages geven Rivals diepte en maken de serie meer dan alleen een nostalgisch plaatje van de jaren tachtig. We zien hoe zij worstelen met hun eigen verlangens en tekortkomingen, wat hun streven naar succes en acceptatie nog schrijnender maakt. Het tijdperk waarin ze leven geeft hen de vrijheid om te experimenteren met identiteit en ambitie, maar eist ook een hoge tol.
Sinds de release wordt Rivals geprezen om zijn stijl en gevoel voor drama, hoewel het campy karakter niet iedereen bevalt. Zoals de Britse televisiekenner John Preston het formuleerde: “Het is een kruising tussen Dynasty en Dallas, maar dan met een pittige Britse twist.” De serie speelt zich weliswaar af in de jaren tachtig, maar spreekt in zijn thema’s nog steeds tot de verbeelding van de hedendaagse kijker. We herkennen de honger naar roem en rijkdom, de verleiding van macht, en de menselijke drang om boven anderen uit te stijgen — allemaal universele thema’s die nooit aan relevantie verliezen.
Voor wie verlangt naar escapisme met een randje nostalgie en een schat aan intriges, biedt Rivals een welkome ontsnapping naar een tijdperk waarin de grenzen tussen goed en kwaad vervaagden in een waas van geld, glamour en macht. De cast, met onder meer de getalenteerde David Tennant en Alex Hassell, brengt de complexe relaties en onderhuidse spanning tot leven, en de indrukwekkende productie tilt de serie naar een niveau dat zowel trouw blijft aan Jilly Coopers oorspronkelijke visie als verfrissend modern aanvoelt.
Rivals is misschien geen diepzinnige psychologische thriller, maar wel een onweerstaanbaar kijkgenot dat de charmes en gevaren van de Britse elite in de jaren tachtig blootlegt. Voor kijkers die zich willen onderdompelen in een wereld van verraad, liefde en een vleugje decadentie, biedt de serie precies wat het belooft: een kijkje in een tijd die evenzeer fascineert als afschrikt.