Peter Tangel, 65 jaar, start sinds de coronapandemie zijn dagen vroeg in de ochtend. Rond half vijf staat hij op om te wandelen of hardlopen. Daarna springt hij op zijn fiets richting zijn werk in Delft. “Ik ben nog van het ontbijt in het broodtrommeltje," zegt hij lachend. Hoewel deze routine een vast begin lijkt, is de rest van zijn dag altijd anders. Peter is een inspirerende man (en duizendpoot!) die voortdurend zoekt naar manieren om het leven een positieve draai te geven.
.png)
Peter is getrouwd en heeft drie kinderen. Toch begint zijn verhaal met een reis die hij maakte in 1985. Hij vertrok voor zeven maanden naar Zuid-Amerika in een expeditie truck. Deze reis door -het toen best turbulente- Zuid-Amerika bracht blijvende veranderingen in zijn leven. "Eten uit een hoge hoed,, bestaande uit 120 reisverhalen, werd zijn eerste boek. De 24-uur-filmopnamen gemaakt door zijn reisgenoot, kreeg Peter ook. Als tegenprestatie hielp hij bij het dragen van de 25 kilo zware batterijen door onder andere het Andesgebergte en de Amazone. Sommige van zijn foto’s werden zelfs gepubliceerd in National Geographic.
Na zeven maanden reizen door Zuid Amerika, reisde hij later ook zeven maanden met zijn vrouw door Azië. Ook onvergetelijk. De reizen die Peter maakte, hebben een blijvende impact op zijn leven. "Ik heb een groot geluk reservoir opgebouwd van die reizen, dat geluk kan ik nog steeds oproepen als het eens een keer tegenzit,” zegt hij. "Ik kan op ieder moment vijf tot tien fijne herinneringen oproepen van mijn reizen, mijn gezin, andere ervaringen." Deze positieve instelling heeft hem geholpen een gevoel van rust en tevredenheid te bereiken dat hij vroeger wel kende, maar toen was hij vooral een rusteloos jongmens. "Dichtbij huis ben ik nu net zo gelukkig als op de verre horizon," vertelt hij. "Het groene onkruid tussen de duizend klinkertjes in mijn tuin uittrekken en daarna een lekker Belgisch biertje, geeft me net zo’n gelukkig gevoel als verre reizen die ik maak.”
Peter wil iets positiefs en optimistisch toevoegen aan de wereld. Daarom is hij actief bij het tijdschrift De Optimist. "Het is goed dat we weten wat er in de wereld speelt, dat is belangrijk. Maar de trend is nu dat het nieuws de nadruk legt op alle moeilijke dingen die in de wereld gebeuren en daarbij is er een disbalans met van de mooie dingen die ook gebeuren. Er is te weinig tegenwicht met positief nieuws. Hoe mooi de mens is en hoeveel mooie initiatieven er zijn vanuit onze omgeving, dat wil ik belichten." Daarnaast neemt Peter zelf iedere zaterdag een "digitale vrije dag", waarbij hij zijn telefoon en computer twaalf uur lang laat liggen om te genieten van activiteiten zoals tuinieren en wandelen. “Op donderdag en vrijdag kijk ik al uit naar de digitale vrije zaterdag!”
Als oprichter en voorzitter van de stichting 'Kleine ingrepen, mooie gevolgen', mag Peter een bescheiden bijdrage leveren om (tijdelijk) kwetsbare mensen achter de voordeur een steuntje in de rug te geven. De betrokken dertig vrijwilligers en honderd bedrijven steken daadwerkelijk hun handen uit de mouwen.
“We krijgen van professionele aanmelders (tijdelijk) kwetsbare mensen voorgedragen. Vervolgens gaan we bij hen thuis in gesprek. Niet ons eigen denken maar de wensen van de deelnemers staan centraal. Je eigen idee is vaak wat je direct waarneemt, bijvoorbeeld: ‘Ze zullen vast wel willen dat wij hen helpen met verven en behangen.’ En toen bleek bij een vluchtelingengezin dat ze liever een fotoshoot wilde , omdat ze sindskort herenigd waren. De emotionele kant van gezinshereniging mag niet over het hoofd gezien worden,” zegt Peter, “eerst moet daar ruimte voor zijn.
“Een ander voorbeeld is een vrouw die niet eerst haar woonkamer wilde (laten) opknappen, maar ondersteuning wilde voor haar zoon die het emotioneel moeilijk had. Zo erg, dat hij het huis niet meer uit wilde. We werkten met een kunstenaar die samen met de jongen aan de slag ging met een muurtekening die ze vervolgens samen gingen inkleuren. Na verloop van tijd zagen we dat de jongen de hele buurt wilde betrekken bij het project.” Peter vertelt trots.
“Het begon met het idee dat kringloopwinkels vaak erg mooie spullen hebben en ervoor zorgen dat mensen met een klein budget meer van deze spullen kunnen krijgen," legt hij uit. "Maar al snel werd duidelijk dat een luisterend oor bieden en echt in gesprek gaan, nog een veel belangrijker begin is. De stichting helpt mensen vertrouwen in zichzelf en anderen te herwinnen, en biedt een breder netwerk en meer structuur in hun dagelijks leven.”
Peter werkt als Publiek Ondernemer bij de gemeente Delft en ondersteunt onder meer ondernemende initiatiefnemers, sociaal ondernemers en impact ondernemers. De gemeente Delft boekt mooie resultaten en er vinden richting inwoners en ondernemers positieve ontwikkelingen plaats.
Maar ook is hij kritisch: “We moeten nog beter luisteren naar het ‘ritme’ van de stad en nog beter begrijpen wat initiatiefnemers, inwoners en ondernemers daadwerkelijk willen. Peter: “Ik vind dat we ons nog te veel richten op strategie, inhoud, processen, structuren. Zeker bij complexe vraagstukken pleit ik voor een extra dimensie in de vorm van een meer intuïtieve, mensgerichte aanpak aangevuld met boerenverstand en levenservaring. Daarnaast dus (leren) luisteren, je verplaatsen in een ander en geen routine afspraken maken maar waardevolle afspraken. Belangrijk is het dat we mensen snel en goed helpen en dat mooie initiatieven niet verdwaald raken binnen het stadskantoor.”
Over anderhalf jaar gaat Peter met pensioen, maar stilzitten is geen optie voor hem. "Ik ga nog enkele boeken schrijven!" zegt hij enthousiast. Ook wil hij zijn ervaringen bij de overheid omzetten in praktijklessen via zijn bedrijf Binnen Leeft. "Ik wil de komende 15 - 20 jaar mijn kleine steentje bijdragen om iets positiefs toe te voegen aan de samenleving,” vertelt hij. "Ik kom voor De Optimist in contact met zoveel inspirerende mensen, dat geeft hoop." Dat pensioen geen tijd is voor stilzitten, blijkt ook uit het feit dat Peter op zijn 62e is begonnen met de post-academische opleiding Gedragsverandering: “Ik vind het zo interessant dat mensen, juist nu het er om gaat, in staat zijn om te veranderen en wilde bewust worden van dat gedrag en hoe dat kan.” Ook hier geldt weer: het gaat vooral om kleine (wezenlijke) gedragsveranderingen.
Peter Tangel is een man die geluk in zijn eigen omgeving heeft gevonden en voortdurend streeft naar een positieve wereld. Hij doet dit met kleine gebaren zoals een simpele, vriendelijke goedemorgen aan iedereen die zijn pad kruist en door acties die grote impact hebben op de levens van velen. Voor ons is Peter vooral een voorbeeld dat we dit allemaal in ons hebben en dat pensioen een periode is van opbloeien en inspireren.
