Recent onderzoek uitgevoerd in een Chinees academisch ziekenhuis heeft een verband aangetoond tussen slaappatronen en het risico op de ziekte van Alzheimer (AD). In deze studie werden 128 volwassenen met uiteenlopende cognitieve condities onderzocht. De onderzoekers voerden nachtelijke slaapstudies uit, gecombineerd met geavanceerde hersenbeeldvorming en analyse van belangrijke bloedbiomarkers, met speciale aandacht voor de rol van de rapid eye movement (REM)-slaap.
.png)
De bevindingen, gepubliceerd in Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association, toonden aan dat deelnemers die meer tijd nodig hadden om in de REM-slaap te komen, hogere niveaus van amyloïde-beta-opstapeling en verhoogde concentraties van het gefosforyleerde tau-eiwit hadden. Bovendien werden bij deze deelnemers lagere niveaus van brain-derived neurotrophic factor (BDNF) waargenomen. Deze associaties bleven significant, zelfs na correctie voor demografische en gezondheidsgerelateerde factoren. Opmerkelijk is dat diepe slaapfasen geen significante correlatie vertoonden met AD-biomarkers. Deze resultaten suggereren dat de tijd die nodig is om de REM-slaap te bereiken een potentiële marker kan zijn voor het risico op de ziekte van Alzheimer. Dit opent de deur voor toekomstige interventiestudies om te onderzoeken of het aanpassen van REM-slaappatronen de ontwikkeling van AD kan beïnvloeden.
Deze bevindingen sluiten aan bij eerder onderzoek dat een verband legt tussen slaapstoornissen en de ziekte van Alzheimer. Zo heeft een studie van het Erasmus MC aangetoond dat een gefragmenteerd slaap-waakritme voorafgaat aan de ophoping van amyloïde-beta in de hersenen. Dit suggereert dat verstoringen in het slaappatroon een vroegtijdige indicator kunnen zijn voor de ontwikkeling van AD.
Het belang van een gezonde slaap wordt verder onderstreept door het feit dat slaapstoornissen niet alleen een symptoom kunnen zijn van neurodegeneratieve aandoeningen, maar mogelijk ook bijdragen aan hun progressie. Het verbeteren van de slaapkwaliteit, met name door het bevorderen van een gezonde REM-slaap, zou daarom een potentiële strategie kunnen zijn om het risico op de ziekte van Alzheimer te verminderen. Toekomstig onderzoek is nodig om te bepalen of interventies gericht op het verbeteren van REM-slaaplatentie daadwerkelijk kunnen bijdragen aan het voorkomen of vertragen van de ziekte van Alzheimer.
In het licht van deze bevindingen is het essentieel om aandacht te besteden aan slaappatronen en mogelijke slaapstoornissen tijdig te herkennen en aan te pakken. Dit kan niet alleen bijdragen aan een betere algehele gezondheid, maar mogelijk ook aan het verminderen van het risico op neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer.
Klik hier om het heel onderzoek te lezen.
