Mijn naam is Misja Beijers (1952). Ik woon samen met mijn man in Haarlem, we hebben twee dochters en twee kleinzoons. Sinds een jaar of twaalf fotografeer ik iéts oudere vrouwen en mannen met een eigen, uitgesproken stijl. Hiermee wil ik niet alleen mezelf inspireren, maar ook leeftijdgenoten. Daarbij heb ik altijd een quote van Eleanor Roosevelt in gedachten: “Beautiful young people are accidents of nature, beautiful older people are works of art.”
.png)
Mijn naam is Misja Beijers (1952). Ik woon samen met mijn man in Haarlem, we hebben twee dochters en twee kleinzoons. Sinds een jaar of twaalf fotografeer ik iéts oudere vrouwen en mannen met een eigen, uitgesproken stijl. Hiermee wil ik niet alleen mezelf inspireren, maar ook leeftijdgenoten. Daarbij heb ik altijd een quote van Eleanor Roosevelt in gedachten: “Beautiful young people are accidents of nature, beautiful older people are works of art.” Overigens werk ik ook in opdracht. Zo heb ik voor een Duits tijdschrift foto’s gemaakt, met als titel “Das tragen wir in… Kopenhagen, in Amsterdam en in Maastricht.” Voor een expositie van het Haarlems Sieraad Collectief maakte ik onlangs een serie portretten van medewerkers van Museum Van de Geest. En ik fotograaf maandelijks uitgesproken vrouwen en mannen voor mijn rubriek ‘Gespot' in Zin magazine.
Mijn dagen beginnen - sinds ik niet meer naar de redactie ga - in ieder geval zonder wekker. Dat is een fantastische start en ik geniet er elke dag van. In bed bedenk ik - afhankelijk van het weer en de plannen van de dag - wat ik zal aantrekken. Daarna neem ik uitgebreid de tijd voor het ontbijt mét krant.
Of ik thuis koffie drink, hangt af van de afspraken, ondertussen lees ik m’n mail en werk ik social media bij. Bij een thuisdag werk ik aan mijn blog; dat betekent foto’s uitzoeken en interviews uitwerken, of ik zoek naar nieuwe tips op modegebied die interessant zijn. Daarnaast ben ik ook altijd op zoek naar nieuwe tweedehands en/of vintage adressen. Verder is fit blijven wel een vereiste voor m’n werk, dus zorg ik voor voldoende beweging: twee keer per week sporten - zwemmen en fitness - en daarnaast wandel en fiets ik veel. Als ik op pad ben om foto’s te maken, kom ik vaak ’spelenderwijs’ aan de 10.000 stappen.
Er is gelukkig wel iets aan het veranderen de laatste jaren. Ouderen zijn in ieder geval zichtbaarder in de media, denk aan tijdschriften als Zin magazine, Margriet en Libelle. Het zijn tijdschriften waarin veel vaker dan voorheen aandacht wordt besteed aan 60 plussers. En toch was het schrikken tijdens de pandemie dat er weer negatief over ouderen werd gesproken en de term 'dor hout’ werd geïntroduceerd… Op zo’n moment denk ik “Ben ik dat?”
Ik ben nooit bang geweest om nieuwe dingen op te pakken. Ik ben begonnen op een reclamebureau, heb zelfs als doktersassistent gewerkt, in een fotografie winkel, bij verschillende boekwinkels en als redactieassistent. Ik heb dit allemaal met heel veel plezier gedaan. Nu terugkijkend zou ik mezelf adviseren om iets meer lef te tonen, ambitieuzer te zijn en misschien wat meer verdieping te zoeken.
Er zijn ongetwijfeld nadelen aan ouder worden, maar vergeet niet dat die er ook zijn als je jong bent. Ik ervaar dit als een heel mooie periode van m’n leven en geniet er volop van! Onze kinderen zijn op hun plek, ik heb geen financiële zorgen, ben onafhankelijk en het belangrijkste is natuurlijk dat ik gezond ben. Het geeft me de vrijheid om de dingen te doen die ik graag wil doen. Ik heb het geluk dat ik m’n passie heb gevonden en daarmee lekker bezig kan blijven. Zoals in m’n eentje op pad gaan om te fotograferen tijdens fashion weeks in Parijs, Milaan en New York.
Oeps, dan ben ik 86. Ik hoop dat ik dan nog steeds fit ben, maar ook nieuwsgierig en open sta voor nieuwe ontwikkelingen en contacten. Misschien dat ik tegen die tijd niet meer op pad ga om uitgesproken types te fotograferen. Alhoewel, misschien kan ik dat dan vanaf een terras doen. In ieder geval hoop ik dat ik bezig kan blijven.
Na mijn boek Oog voor Stijl zou ik nog wel een boek willen maken. Ik hou ervan om detailfoto’s te maken, van shawls, schoenen, sieraden en andere accessoires. Daarmee zou ik een mooi boek 'ter inspiratie’ willen maken.
Er zijn verschillende momenten te noemen. Maar als ik het tot mijn huidige werk beperk: het moment dat ik bedacht om stijlvolle 50 plussers op straat te gaan fotograferen en een blog te maken. Dat was zo'n euforisch moment, ik herinner me ook nog precies waar ik op dat moment was.
In het begin zijn er natuurlijk missers geweest. Het was op alle fronten spannend: ik vraag mensen altijd of ik een foto mag maken en dat was in het begin toch wel een drempel. Maar gelukkig reageren de meeste mensen er positief op. Als ik in die beginperiode dan toestemming had wilde ik ook weer niet al teveel tijd van hen in beslag nemen, dus maakte ik soms te snel de foto en nam te weinig tijd om wat extra vragen te stellen over hun outfit. Maar ‘vlieguren’ maken is ook voor dit project heel belangrijk geweest.
Op zo’n moment ga ik het liefst in mijn eentje een eind wandelen. Gewoon in stilte, het ene been voor het andere zetten. Ik kom dan in een flow en knap er enorm van op.
Denk en zeg in ieder geval nooit: ‘ik ben al 60', maar maak ervan ‘ik ben pás 60’. Blijf nieuwsgierig. Ga op zoek naar iets waar je - naast je werk - voldoening in vindt. Het is heel fijn om daar op terug te kunnen vallen als je minder gaat werken of met pensioen gaat. Of gewoon ter ontspanning. En wat uiterlijk betreft: blijf jezelf goed verzorgen en laat ook door middel van je kleding zien dat je van het leven geniet. Dat is op de eerste plaats goed voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen. Want vergeet niet: kleding is ook een vorm van communicatie!
In de loop van de jaren heb ik geweldige mensen ontmoet met heel veel inspirerende verhalen. En dan heb ik met name bewondering voor mensen die op latere leeftijd iets heel anders zijn gaan doen. Zoals eigenaar Horas van Magazin Horaz uit Den Haag. Horas werkte lang in de horeca en zocht een nieuwe uitdaging. Hij opende daarom een ‘miniwarenhuis’. Het is een bijzondere winkel, waar veel aandacht is voor ambachtelijk gemaakte producten en waar ook kunstenaars ruimte krijgen om te exposeren en te verkopen. In 2019 was Horas vanwege ziekte genoodzaakt zijn winkel te sluiten. Maar inmiddels is hij weer opgekrabbeld en heeft hij vol enthousiasme de draad weer opgepakt. Ik heb grote bewondering voor zijn doorzettingsvermogen.
