Met de uitdrukking "Kindjes die vragen, worden overgeslagen" zijn velen van ons opgegroeid. Als kind heb je waarschijnlijk geleerd om niet te zeuren en vooral niet te vragen, maar ook grenzen aangeven was nog niet echt een thema dat veel voorkwam in de opvoeding. En bescheidenheid en geduld hebben ongetwijfeld hun waarde, maar is er iets te zeggen voor het vaker uitspreken van onze behoeften? Kunnen we iets leren van de nieuwe generaties, zoals Generatie Z, die lijkt te floreren in het uiten van hun behoeften en grenzen?
.png)
In deze verkenning van generatieverschillen beginnen we met een blik op de babyboomers en de generatie die volgde. Voor velen van hen was het ongepast om om dingen te vragen die ze wilden, zelfs als ze die nodig hadden. De nieuwe generatie jongvolwassenen lijkt echter een verschuiving te vertonen in hun houding ten opzichte van het uiten van behoeften en grenzen. Ze lijken beter in staat te zijn om voor zichzelf op te komen en sneller aan de bel te trekken.
Het gaat hier niet simpelweg over het vragen om snoepjes, maar eerder over het uiten van diepere behoeften. Het gaat over het aangeven wanneer je vrienden of familie nodig hebt om naar je te luisteren of er voor je te zijn, of wanneer je gewoon wat ruimte voor jezelf nodig hebt. Hoewel er veel te zeggen is voor bescheidenheid en geduld, kunnen we ook leren van de vaardigheid om onze behoeften en grenzen duidelijk te communiceren. Het vermogen om openlijk te spreken over wat we nodig hebben, kan leiden tot gezondere relaties en een betere geestelijke gezondheid. We willen vaak mensen niet ‘lastig’ vallen, maar ga eens bij jezelf na; vind je het misschien niet juist fijn als de ander jou aangeeft wat hij/zij nodig heeft in een moeilijke situatie? Hoe vaak heb jij jezelf horen zeggen: “Ik wil wel iets voor hem/ haar doen, maar ik weet niet wat het beste is?” En vaker dan we denken, vinden mensen het fijn om te helpen.
Wat kunnen we leren van andere generaties? Bovendien is persoonlijke groei en ontwikkeling een voortdurende reis, ook als we (groot)ouders worden. Zijn we naarmate we ouder worden beter in staat om voor onszelf op te komen en onze behoeften duidelijk te maken aan anderen? Wat zeker belangrijker wordt, is de nadruk op goede communicatie. Het is interessant om te zien hoe generaties evolueren in hun benadering van behoeften en grenzen. Wellicht kunnen we iets leren van zowel de bescheidenheid van de boomers als de zelfexpressie van de generatie Z. Het is een evenwichtsoefening tussen respect voor anderen en zorgen voor onszelf, en dit is een reis die we allemaal delen, ongeacht onze generatie.
