In 1971 betrad de Amerikaanse kunstenares Faith Ringgold de muren van de Women’s House of Detention op Rikers Island, niet als gevangene, maar als kunstenaar en activist. Met een subsidie van de New York State Council on the Arts kreeg ze de opdracht een kunstwerk te creëren voor een openbare instelling in New York City. Ringgold koos bewust voor een vrouwengevangenis, gedreven door haar verlangen om hoop en inspiratie te brengen op een plek waar deze vaak ver te zoeken zijn.
.png)
Het resultaat was het schilderij “For the Women’s House”, een levendig werk van 2,4 bij 2,4 meter, verdeeld in acht panelen. Elk paneel toont vrouwen in rollen die destijds grotendeels ontoegankelijk waren voor hen: politici, sporters, bouwvakkers en zelfs een vrouwelijke president. Door deze krachtige beelden wilde Ringgold de gedetineerde vrouwen laten zien dat er een wereld van mogelijkheden buiten de gevangenismuren op hen wachtte. Zoals een van de vrouwen het uitdrukte: “Ik wil een weg naar buiten zien.”
Na de installatie in januari 1972 hing het schilderij meer dan twintig jaar in de gevangenis. Toen de faciliteit in 1988 werd omgevormd tot een mannengevangenis, verdween het werk uit zicht. Het werd uiteindelijk teruggevonden door Barbara Drummond, een bewaker en voormalig vrijwilliger bij het Schomburg Center for Research in Black Culture. Het schilderij was overgeschilderd met witte verf en opgeslagen in een personeelskeuken. Dankzij Drummonds vasthoudendheid werd het kunstwerk gerestaureerd en opnieuw tentoongesteld, ditmaal in het Rose M. Singer Center, een vrouwenfaciliteit op Rikers Island.
In de loop der jaren heeft “For the Women’s House” verschillende locaties gekend en is het symbool geworden voor de veerkracht en aspiraties van geïncarcereerde vrouwen. Het kunstwerk werd in 2022 in langdurige bruikleen gegeven aan het Brooklyn Museum, waardoor het toegankelijk werd voor een breder publiek en de boodschap van hoop en empowerment verder kon verspreiden.
De reis van dit schilderij en de impact ervan op zowel de gevangenisgemeenschap als de kunstwereld wordt belicht in de documentaire “Paint Me a Road Out of Here” van Catherine Gund. Deze film onderzoekt niet alleen de geschiedenis van Ringgolds werk, maar belicht ook de bredere kwesties rondom massale opsluiting en de rol van kunst in het bieden van hoop en identiteit aan gedetineerden.
Faith Ringgold’s “For the Women’s House” blijft een krachtig testament van de mogelijkheden die ontstaan wanneer kunst en activisme samenkomen, en herinnert ons eraan dat dromen, zelfs binnen de meest beperkende omgevingen, kunnen leiden tot transformatie en vrijheid.
