De regisseur is Mariia Ponomarova. Zij is zelf ook Oekraïens en verhuisde in 2016 naar Nederland om daar haar Master of Film te behalen aan de Nederlandse Filmacademie. Toen ze de groep vrouwelijke cheerleaders leerde kennen, keerde ze terug naar haar thuisland om een portret van hen te maken. Ze ergerde zich aan de manier waarop oudere mensen vaak passief en aandoenlijk worden neergezet in films en reclames in Oekraïne. In deze cheerleaders zag ze een krachtig tegengeluid. Ponomarova schetst aan het begin van de film dan ook een aanstekelijk beeld van vrouwen die vastberaden zijn de stigma’s van ouderdom te trotseren. Een goed voorbeeld hiervan is het verhaal van een teamlid dat haar man verloor door de Tsjernobyl-ramp en vijf jaar geleden ook haar zoon verloor. Toch weigert de vrouw om bij de pakken neer te gaan zitten en stopt ze haar energie nu in het cheerleaden en haar vriendinnen.
.png)
Dan breekt de oorlog uit en verandert de focus van het verhaal. De menselijke kant in dit oorlogsconflict komt goed naar voren in het verhaal, en er worden vragen gesteld over hoe verder te leven en hoop te houden in tijden van oorlog. De documentaire blijft de cheerleaders volgen en toont hoe zij ieder op hun eigen manier omgaan met de crisissituatie. Zo wordt Sveta uitgelicht. Zij vluchtte naar Amsterdam en blijft in contact met haar teamleden die in Oekraïne zijn achtergebleven. Hoe ga je om met het wonen in een nieuw land? Hoe reageren de achterblijvers op de mensen die zijn gevlucht? Er is sprake van zowel heimelijke verachting als begrip. En natuurlijk blijft ook de vraag: hoe ga je door in oorlogstijden? Blijven de dames bijvoorbeeld bevriend en trainen?
Een doorlopend thema in de documentaire is de vasthoudendheid om ondanks alles geen slachtofferrol aan te nemen. Zelfs in oorlogstijd blijven de vrouwen bezig met hun cheerleaderoefeningen en houden ze vast aan hun make-uproutines. Deze vastberadenheid en het doorzettingsvermogen van de Nice Ladies maken de documentaire tot een inspirerend en tegelijkertijd aangrijpend portret van veerkracht in tijden van crisis.
