Billie Jean King, geboren op 22 november 1943 in Long Beach, Californië, is een voormalige Amerikaanse tennisspeelster die haar stempel heeft gedrukt op zowel de sportwereld als de strijd voor gelijke rechten. Gedurende haar carrière, die haar topjaren kende in de jaren zestig en begin jaren zeventig, behaalde King maar liefst 39 grandslamtitels: 12 in enkelspel, 16 in dubbelspel en 11 in gemengd dubbelspel. Hoewel ze nooit een grand slam won, behaalde ze wel een career slam en een small slam in het enkelspel, evenals een Serena slam in het gemengd dubbelspel.
.png)
King vertegenwoordigde de Verenigde Staten tien keer in de Wightman Cup tussen 1961 en 1978. Haar bijdragen aan het tennis werden erkend met haar opname in de Internationale Tennis Hall of Fame in 1987 en de ontvangst van de Sarah Palfrey Danzig Award in 1995.
Strijder voor gelijke rechten
Naast haar indrukwekkende prestaties op het tennisveld, werd King een icoon voor gelijke rechten. In de jaren zeventig was ze een van de belangrijkste voorvechters voor gelijke behandeling en betaling van vrouwelijke atleten. Haar strijd kreeg wereldwijde aandacht in 1973 tijdens de beroemde "Battle of the Sexes" tegen de voormalige Wimbledon-kampioen Bobby Riggs. Riggs, die beweerde dat zelfs een middelmatige mannelijke speler een top vrouwelijke speler kon verslaan, daagde King publiekelijk uit. King accepteerde de uitdaging onder de voorwaarde dat vrouwen in de tenniswereld voortaan dezelfde behandeling en betaling zouden krijgen als mannen. Op 20 september 1973 versloeg King Riggs in de Astrodome in Houston, Texas, met 6-4, 6-3, 6-3, voor het oog van 50 miljoen televisiekijkers.
Haar overwinning was niet alleen een triomf op het tennisveld, maar ook een symbolische overwinning in de strijd voor gelijke rechten. King's acties leidden tot een aanzienlijke verbetering van de positie van vrouwen in de sport, waaronder gelijke prijzengelden bij de US Open.
Queer icoon
King was ook een van de eerste bekende atleten die openlijk uitkwam voor haar seksuele geaardheid. In de late jaren zeventig kwam ze uit de kast als lesbienne, een moedige stap die haar zowel lof als controverse opleverde. Ze scheidde van haar toenmalige man en begon een langdurige relatie met Ilana Kloss, met wie ze tot op heden samen is.
Zelfs op haar tachtigste blijft Billie Jean King actief en betrokken bij de sportwereld. Ze is een grootinvesteerder in vrouwensport en promoot inclusiviteit via haar organisatie, Billie Jean King Enterprises, geleid door Kloss. De organisatie investeert in zes vrouwensporten en ondersteunt projecten die gericht zijn op het verbeteren van de positie van vrouwen, zoals Just Women’s Sports en initiatieven voor financiële hulp aan gepensioneerde vrouwen met lage inkomens.
King's invloed reikt verder dan alleen de sport. Als kind werd ze zich bewust van genderongelijkheid tijdens een bezoek aan een honkbalstadion. Deze bewustwording leidde tot haar levenslange inzet voor gelijkheid en sociale rechtvaardigheid. Haar inspanningen hebben vrouwen wereldwijd geïnspireerd om voor hun rechten op te komen en hun dromen na te jagen.
De "Battle of the Sexes" had niet alleen invloed op het vrouwentennis, maar ook op de internationale vrouwenbeweging. Vrouwen over de hele wereld zagen King als een voorbeeld en voelden zich gesterkt om barrières te doorbreken. Oud-president Barack Obama zei ooit dat hij als twaalfjarige de wedstrijd had gezien en dat het hem hielp zijn dochters op te voeden met het besef dat ze dezelfde kansen moesten krijgen als jongens.
King blijft ook vandaag de dag betrokken bij kwesties rondom gelijkheid en rechtvaardigheid. Ze benadrukt het belang van historische kennis en de rol van sporters in het bevorderen van sociale verandering. Haar nalatenschap is een testament van haar toewijding en vastberadenheid om de wereld een betere plek te maken voor toekomstige generaties.
Op tachtigjarige leeftijd blijft Billie Jean King een krachtig symbool van gelijkheid en doorzettingsvermogen, en haar invloed zal nog vele jaren voortleven.
