Een paar weken geleden kreeg ik de kans om deel te nemen aan de cursus "ChatGPT en Filosofie" van Proudies, wat voor mij een compleet nieuwe ervaring was. Voordat ik deze column over mijn nieuwe hobby begon, besloot ik ChatGPT te raadplegen voor een definitie van wat een "Urban Jungle" nu eigenlijk betekent.
Een Urban Jungle is een interieurstijl waarbij planten een centrale rol spelen. Het is een trend die voortkomt uit de toenemende vraag naar natuur in de stad. Steeds meer mensen willen hun huis een stukje groener maken, om zo de nadruk te leggen op de schoonheid en het belang van planten.
Goed, de Urban Jungle dus. Dat idee stond al heel lang op mijn bucketlist. We weten inmiddels allemaal: groen maakt blij en het schijnt ook nog eens heel gezond te zijn. Denk aan zuurstof, maar ook omdat het heerlijk ontspannen is om met plantjes in de weer te zijn. Ik ben dol op groen, maar ons (overigens heel comfortabel) stadsappartement in Delft mist een tuin of een terras, heeft zelfs geen Parijs balkonnetje waar ik geraniums kan pamperen. Echtgenoot wil liever niet verhuizen naar huis-met-tuin, dus ik mag me (vooralsnog) binnenshuis uitleven.
Natuurlijk heb ik al jaren planten in huis, enkele daarvan hebben meerdere relaties overleefd en zijn mee verhuisd naar nieuwe locaties. Toch bleef het in het verleden altijd beperkt tot een knusse verzameling van een paar grote exemplaren, gecombineerd met kleinere eendagsvliegen, die door gebrek aan de juiste zorg, al snel verdwenen.
Hoe het van een behapbaar setje planten naar een complete Urban Jungle aan het transformeren is, kan ik uitleggen. Planten dienen verzorgd te worden en dat kost de nodige tijd. Laat ik daar nu ruimschoots over beschikken, dus besloot ik te inventariseren wat ik inmiddels in huis had aan groen gezelschap. Ik kwam uit op een totaal van negen planten, niks Urban Jungle aan dus. Het was me volstrekt duidelijk dat daar best nog wat exemplaren bij konden. Nu ben ik liefhebber van duurzaamheid, dus waarom niet eens rondkijken op Marktplaats?
Misschien is er nu een waarschuwing op zijn plaats. Als je eenmaal je eerste adoptieplant (een op-sterven-na-dood Monstera) in je armen houdt en deze binnen enkele weken ziet opbloeien, ben je verkocht. Binnen twee weken tijd was de oase dus uitgebreid met 14 nieuwe exemplaren: ‘Te groot, te bewerkelijk, vanwege een verhuizing niet meer welkom.’ In mijn huis vonden ze allemaal een gerieflijk plekje. Eerlijkheidshalve weet ik niet altijd welke plant waar te zetten (veel licht, weinig licht), dus heb ik inmiddels een planten-app aangeschaft.
Laat me je een impressie geven van hoe de dagelijkse verzorging van mijn inmiddels 72 planten tellende Urban Jungle eruitziet. ‘s Ochtends start ik met een goedemorgen rondje, tegen planten moet je namelijk praten. Classic FM begint met een uurtje muziek omdat, zoals kenners beweren, ze dol zijn op klassieke muziek. Dan is het tijd voor een slokje gedestilleerd water. Ik hou ervan mijn levende have te pamperen, dus de liefhebbers krijgen een sproeibeurt. Soms groeit een dankbaar exemplaar harder dan voorzien en moet die verhuizen naar een ruimere pot, waardoor het huis langzamerhand een uitdragerij wordt van tweedehands potten en potjes.
Eenmaal beginnen is nooit meer stoppen en voor je het weet, wil je niet langer dan 2 weken met vakantie, omdat je je groene oase mist. Leuk trouwens om te weten hoe Chat GPT over deze nieuwe liefhebberij denkt. Wat je noemt een verrassend antwoord:
Als je een plantenverslaving hebt, zul je deze symptomen herkennen:
Conclusie: Plantenverslaving is een serieus probleem. Maar met een beetje zelfbeheersing kun je ermee omgaan. Dus de volgende keer dat je in een tuincentrum bent, denk dan goed na voordat je een nieuwe plant koopt. Of misschien koop je gewoon een nieuwe plant. Het is immers geen verslaving, toch?
