Maria Callas, de vrouw die de operawereld hervormde met haar expressieve stem en ongeëvenaarde dramatische kracht, was niet alleen een muzikaal fenomeen, maar ook een symbool van hartstocht, lijden en de tol van roem. Bekend als La Divina, de Goddelijke, bracht ze opera naar een nieuw niveau met haar intense interpretaties en een stem die even betoverend als controversieel was. Maar achter het podium schuilde een vrouw wiens leven getekend werd door turbulente relaties, artistieke strijd en persoonlijke tragedies.
.png)
Nu brengt regisseur Pablo Larraín (Spencer, Jackie) het leven van Callas opnieuw tot leven met de film Maria, waarin Angelina Jolie de legendarische diva vertolkt. De film richt zich op haar laatste dagen in Parijs en onderzoekt hoe de herinneringen aan haar roem, liefde en verlies haar leven tekenden.
Maria Anna Cecilia Sofia Kalogeropoulos werd geboren op 2 december 1923 in New York als dochter van Griekse immigranten. Haar moeder, Evangelia “Litsa” Kalogeropoulos, droomde van een zoon en had aanvankelijk weinig affectie voor Maria. Pas toen bleek dat haar dochter een uitzonderlijk zangtalent had, begon Litsa haar fanatiek te sturen richting een muzikale carrière.
Callas sprak later met bitterheid over haar jeugd, waarin haar moeder haar dwong om te zingen en haar nooit liefde of genegenheid toonde. In een interview in 1970 zei ze:
Litsa ging zelfs zo ver dat ze persoonlijke details over haar dochter verkocht aan de pers, wat uiteindelijk leidde tot een volledige breuk tussen hen.
Op 13-jarige leeftijd verhuisde Callas met haar moeder naar Athene, waar ze aan het Conservatorium van Athene studeerde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte ze haar operadebuut in Griekenland, maar het was pas na de oorlog, toen ze naar Italië vertrok, dat haar carrière een vlucht nam.
Maria Callas stond bekend om haar unieke stem, die zowel werd bewonderd als bekritiseerd. Haar timbre was soms scherp en haar vocale techniek onorthodox, maar ze had een bereik en expressiviteit die ongekend waren. Haar belcanto-techniek bracht vergeten opera’s zoals Norma (Bellini), Anna Bolena (Donizetti) en La Sonnambula (Bellini) weer tot leven, en ze transformeerde rollen die eerder puur technisch werden gezongen in diep emotionele karakters.
Toch kampte ze met stemproblemen die haar carrière voortijdig beëindigden. Sommigen schreven deze problemen toe aan haar dramatische gewichtsverlies—ze verloor in korte tijd 40 kilo—terwijl anderen wezen op de immense druk en emotionele stress waarmee ze leefde.
In de jaren 1950 ontmoette Callas de Griekse scheepvaartmagnaat Aristotle Onassis. Hun affaire begon terwijl ze nog getrouwd was met de rijke industrieel Giovanni Battista Meneghini. Onassis was charismatisch, machtig en bezat een dominante persoonlijkheid die Callas zowel aantrok als opslokte.
Er zijn veel verhalen over Onassis’ invloed op Callas, en een daarvan is dat hij haar ontmoedigde om te blijven zingen. Hij wilde haar volledig voor zichzelf en had weinig interesse in haar artistieke roeping. Onder zijn invloed verminderde Callas haar optredens drastisch, iets waar ze later spijt van kreeg.
In 1968 maakte Onassis abrupt een einde aan hun relatie door te trouwen met Jacqueline Kennedy, de weduwe van de Amerikaanse president John F. Kennedy. Callas was gebroken. Hoewel ze later weer sporadisch contact hadden, betekende zijn verraad een diep emotioneel trauma waar ze nooit volledig van herstelde.
Na de breuk met Onassis en haar afnemende vocale kracht trok Callas zich steeds meer terug. Ze woonde in Parijs, waar ze een leven in relatieve isolatie leidde. Pogingen om haar carrière opnieuw op te pakken, zoals een wereldtournee in de jaren 1970, liepen op niets uit.
Op 16 september 1977 overleed Maria Callas op 53-jarige leeftijd aan een hartaanval. De wereld rouwde om haar dood, maar haar stem en haar legende bleven voortleven. Haar as werd, volgens haar wens, uitgestrooid over de Egeïsche Zee.
In 2024 brengt regisseur Pablo Larraín Maria uit, een film die zich concentreert op de laatste dagen van Callas in Parijs. Angelina Jolie speelt de operalegende en dompelde zich volledig onder in de rol, inclusief maandenlange stemtraining en diepgaand onderzoek naar Callas’ leven.
De film, die deels in zwart-wit en deels in kleur is opgenomen, brengt de sfeer van het Parijs van de jaren 1970 tot leven en schetst een portret van een vrouw die, ondanks haar roem en talent, worstelde met eenzaamheid en verloren liefde. Jolie vertelde in interviews dat de rol haar diep raakte:
Maria is geen traditionele biopic, maar eerder een intieme psychologische verkenning van Callas’ innerlijke wereld in haar laatste jaren. De film belicht haar verdriet over Onassis, haar verlangen om opnieuw te zingen en haar reflecties op een leven dat zowel een triomf als een tragedie was.
Maria Callas blijft een van de meest invloedrijke operazangeressen aller tijden. Haar interpretaties blijven iconisch, en haar leven blijft fascineren—een leven vol muziek, passie, lijden en legendarische grandeur.
Met Maria krijgt een nieuwe generatie de kans om haar verhaal te ontdekken. Het is een herinnering aan de kracht van kunst, de tol van roem en de diepe eenzaamheid die vaak gepaard gaat met genialiteit.
Maria Callas mag dan gestorven zijn, maar haar stem blijft weerklinken door de eeuwen heen
