Margaret Atwood is niet zomaar een schrijver. Ze is een icoon, een cultuurcriticus en een onvermoeibare activist. Ze is het symbool van verzet tegen onderdrukking, een stem die met geweldige vastberadenheid opkomt voor vrijheid. Deze 83-jarige Canadese schrijfster is de auteur van een groot aantal werken die de verschillende facetten van de menselijke ervaring onderzoeken, van dystopieën tot poëzie, kinderboeken en graphic novels. Haar nieuwste korte verhalenbundel, 'Old Babes in the Wood', werd in maart gepubliceerd, een bewijs van haar onverminderde creatieve vuur.
.png)
Atwood, geboren in 1939 in Ottawa, heeft zich gedurende haar carrière onderscheiden door haar diepgaande en vaak confronterende exploratie van complexe sociale kwesties. Ze is beroemd om haar vermogen om fictie te gebruiken als een lens om de realiteit te bekijken, en haar werk wordt vaak gekenmerkt door scherpzinnige maatschappijkritiek.
Een van haar meest bekende en invloedrijke werken is 'The Handmaid's Tale' uit 1985, een roman die het verhaal vertelt van een totalitaire samenleving waarin vrouwen worden onderdrukt en tot kinderdracht worden gedwongen. Het boek, een krachtige aanklacht tegen patriarchale onderdrukking, heeft door de jaren heen aan relevantie gewonnen en wordt nog steeds veel gelezen en bestudeerd. De succesvolle televisie-adaptatie van het boek in 2017 bracht het verhaal naar een nieuw publiek en maakte van de rode mantel en witte muts van de 'handmaids' een wereldwijd symbool van feministisch verzet.
In Israël, bijvoorbeeld, droegen tientallen vrouwen deze kleding tijdens een protest tegen regeringsplannen voor gerechtelijke hervorming op 16 maart. Atwood merkte op dat deze stilzwijgende vorm van protest een krachtige manier is om aandacht te vragen voor onrecht. "Het is een visuele manier van protesteren", vertelde ze aan MONOCLE in het hoofdkantoor van haar uitgever, Penguin Random House, in Toronto. "Mensen kunnen deze outfit aantrekken en wetgevende kamers binnenkomen, en ze kunnen er niet uitgezet worden omdat ze een verstoring veroorzaken, want ze zijn stil."
Naast haar literaire werk is Atwood ook een vurige milieuactivist. Ze staat bekend om haar inspanningen om bewustwording te creëren over klimaatverandering en de noodzaak om onze relatie met de natuur te herzien. Ze was een van de eerste auteurs die de ecologische crisis in haar werken aan de orde stelde, en ze blijft op dit gebied actief, zowel door middel van haar schrijven als door haar activisme.
Atwood's invloed gaat verder dan haar boeken. Ze is een prominente publieke figuur en is vaak te vinden in het centrum van discussies over sociale en culturele kwesties. Van het onder de aandacht brengen van censuur en de sanering van Roald Dahl's werk tot het bespreken van de nasleep van de Amerikaanse Capitool-aanval, Atwood is nooit bang om haar mening te geven over controversiële onderwerpen.
Atwood's bijdragen aan de literatuur en het sociale debat hebben haar talloze prijzen en erkenningen opgeleverd, waaronder de prestigieuze Booker Prize en de Governor General's Award. Maar misschien wel haar belangrijkste prestatie is haar vermogen om lezers over de hele wereld te inspireren en aan te zetten tot nadenken over de wereld waarin ze leven. Ze herinnert ons eraan dat literatuur meer is dan alleen vermaak - het is een middel om te ontdekken, te begrijpen en misschien zelfs te veranderen hoe we de wereld zien.
In deze turbulente tijden blijft Atwood een belangrijke bron van inspiratie. Haar onvermoeibare verzet tegen onrecht, haar scherpe kritiek op de samenleving en haar voortdurende verdediging van de menselijke vrijheid zijn een baken van hoop voor velen. Met elke nieuwe pagina die ze schrijft, blijft ze ons uitdagen om de wereld om ons heen met open ogen te zien en ons eigen deel te doen in de strijd voor een rechtvaardigere en vrije wereld.
Bron afbeelding: Poem Hunter
