Wanneer je -net als ik- met de trein naar Groningen gaat, word je bij aankomst meteen verrast door het prachtige station, gebouwd in 1866 en ooit uitgeroepen tot mooiste van Nederland. Kijk vooral even naar het bijzondere plafond en de hoge smeedijzeren lantaarn in de hal. Buiten staat nog een bijzonder kunstwerk, het Peerd van Ome Loeks, in 1959 gemaakt door beeldhouwer en edelsmid Jan de Baat.
Maar ik kom hier natuurlijk voor het Groninger Museum, geopend in 1994 en ontworpen door de Italiaanse architect Alessandro Mendini (1931-2019). De spectaculaire entree is ook van zijn hand, de centrale entree en het trappenhuis bestaan uit duizenden mozaïektegeltjes. Het museum heeft twee paviljoens die door gast-architecten zijn ontworpen, namelijk door de Italiaanse architect Michele Lucchi (1951) en de Franse architect Philippe Starck (1959). In het midden van de gebouwen staat een goudkleurige toren, deze is niet toegankelijk voor het publiek. Vanuit de gangen, die de verschillende museumgebouwen met elkaar verbinden, kijk je uit over het water.
En na de lange treinreis begin ik allereerst – samen met mijn oudste kleindochter die in Groningen studeert – met een cappuccino in het museumcafé, kortweg CAFE genoemd (ook toegankelijk zonder toegangskaartje). De kleurrijke inrichting is ontworpen door Maarten Baas die zich liet inspireren door zijn eigen huiskamer. Hij zocht ook de kunstwerken uit die hier aan de muren hangen. Via de wenteltrap kom je in alle expositieruimten die evenals het museumcafé een en al kleurexplosie zijn. Tot en met 5 mei 2025 is de expositie 'Hoe Van Gogh naar Groningen kwam' te zien. Het bijzondere is dat het Groninger museum al in 1897 maar liefst 128 werken van Van Gogh tentoonstelde, georganiseerd door onder meer zes studenten van de Rijksuniversiteit Groningen. En nu, 128 jaar later, is er een uitgebreide tentoonstelling van Van Gogh en zijn tijdgenoten, zoals Jan Toorop, Henri de Toulouse-Lautrec en Isaäc Israëls. Veel werken van Van Gogh komen uit de collectie van Johanna van Gogh-Bonger, zijn schoonzus.
In een van de zalen wordt uitgebreid aandacht geschonken aan de diefstal op 30 maart 2020 uit het museum Singer in Laren van het schilderij 'Lentetuin' van Vincent van Gogh. Het schilderij dat op dat moment in bruikleen was van het Groninger museum, stelt de pastorietuin in Nuenen voor. De diefstal van het kostbare schilderij was wereldnieuws. Naar verluidt heeft kunsthistoricus en -detective Arthur Brand ervoor gezorgd dat het schilderij drieënhalf jaar later weer terechtkwam, nota bene met hulp van een kunstrover en het criminele circuit. Het schilderij staat nu in een glazen kast staat te pronken. Erg leuk is het levensgrote stripverhaal, getekend door de Groningse stripmaker Barbara Stok (1970). Het vertelt de reis van het schilderij vanuit het atelier in Nuenen, via de diefstal van het schilderij in Laren tot de presentatie in het Groninger Museum. Ook interessant om te zien is de tentoonstelling 'Fotografie in Groningen' met talloze foto's van rond het begin van de twintigste eeuw, afkomstig uit de collectie van de Groninger Archieven.
De tweede tijdelijke tentoonstelling (tot 1 juni 2025) die eveneens zeer de moeite waard is, is 'Groninger museum 150 jaar: Behind the scenes'. Je krijgt hier een kijkje achter de schermen over het organiseren van een tentoonstelling. Bewonder hier de collectiestukken van onder meer Anton Corbijn, Jeff Koons, Iris van Herpen en Peter Paul Rubens.
En wanneer je in Groningen bent, kan je uiteraard niet naar huis voordat je de zestiende-eeuwse Martinitoren hebt gezien, de hoogste toren van de stad (96,8 meter). Een beklimming van de toren hebben we maar achterwege gelaten, wij kozen liever voor een late lunch bij het prachtige grand-café 't Feithhuis met uitzicht op de toren.
Groninger Museum, Museumeiland 1, GroningenMuseumcaféGrand-café 't Feithhuis, Martinikerkhof 10, Groningen
Meer lezen van Ellie Brik?
