Memory laat het leven zien van Sylvia, een vrouw van in de veertig die als sociaal werker werkt in een opvanghuis. Zij heeft een drankprobleem en we zien haar tijdens sessies bij de AA (Anonieme Alcoholics). Sylvia is alleenstaande moeder van een puberdochter, verder heeft zij een zuster Olivia, die met man en kinderen bij haar in de buurt woont. Haar vader is overleden, met haar moeder heeft zij geen contact, ook haar dochter ziet ze niet.
Ze leidt een teruggetrokken leven, haar zusje Olivia voelt zich erg verantwoordelijk voor haar. Op een avond neemt Olivia Sylvia mee naar een reünie van de middelbare school. Daar waar Olivia zich op het feest als een vis in het water voelt, trekt Sylvia zich helemaal terug en bekijkt het hele gebeuren vanaf een afstand. Als er een man aan een tafeltje verderop langdurig naar haar kijkt is de maat vol en verlaat zij abrupt het feestje en loopt door de nacht naar de metro. Ze merkt dat ze door de man vanaf het feestje wordt gevolgd.
De volgende dag zit deze man nog steeds voor haar deur in de regen. Ze belt de sociale dienst en vraagt deze zich over de man te ontfermen.
Via een familielid van Saul (de man op de stoep) komt Sylvia weer met hem in contact. Saul lijdt aan een vroege vorm van dementie en woont met zijn broer en nichtje samen. Zelfstandig wonen is voor hem onmogelijk geworden.
Tijdens een gesprek in het park confronteert Sylvia Saul met het misbruik dat een klasgenoot op de middelbare school van Sylvia heeft gemaakt en waar Saul volgens Sylvia ook deel aan nam. Saul herinnert zich niets. Sylvia wordt woedend en rukt het medaillon met informatie over Saul van zijn nek en laat hem in het park aan zijn lot over. Na een poosje voelt dat toch niet goed en ze keert terug, vindt Saul en brengt hem thuis.
Het nichtje van Saul zoekt Sylvia op en biedt haar een baan aan als begeleider van Saul. Intussen heeft Olivia uitgezocht dat Saul pas op de middelbare school kwam nadat Sylvia daar was. Hij kon haar dus nooit hebben misbruikt.
Sylvia aanvaardt de baan als begeleider van Saul en tussen deze twee ontstaat een warme liefdevolle band. Als zij op een dag hand in hand op de bank in slaap vallen en zo worden gevonden, wordt Sylvia ontslagen van haar taak. Saul besluit daarop naar Sylvia te verhuizen. Sylvia gaat weer aan het werk als sociaal werker. Op een dag komt ze thuis en is Saul verdwenen. Hij is van het balkon gevallen en ligt in het ziekenhuis. Sylvia mag geen contact meer met hem hebben. Sauls’ familie voorkomt dat zij elkaar kunnen spreken of zien.
Ondertussen heeft de dochter van Sylvia contact met haar oma in het huis van tante Olivia. Als Sylvia daar op een dag binnenstapt, ontspint zich een heftige woordenwisseling tussen moeder en dochters over het misbruik van Sylvia door haar vader. De moeder ontkent alles en beschuldigt Sylvia van laster. De zus van Olivia spreekt zich in eerste instantie niet uit.
Sylvia en dochter verlaten totaal overstuur het huis van hun zus. Thuisgekomen hebben de moeder Sylvia en haar dochter een uitermate goed gesprek over wat zich allemaal in Sylvia’s jeugd thuis heeft afgespeeld en hoe Sylvia stelselmatig door haar vader werd misbruikt. Tijdens dit gesprek komt Olivia binnen en bekent in tranen dat zij niet zeker wist wat zich in papa’s slaapkamer af heeft gespeeld, maar dat ze wel een vermoeden had. Ze roept: “Maar ik was nog zo klein, ik durfde niets te zeggen!” De zussen vallen huilend in elkaars armen.
Mooie uitspraak van Sylvia’s dochter, die zo met viltstift op de wand mag: “If I had a sister who experienced what you have, I would have stood up for you because you are my sister and I love you!” (Als ik een zus had die heeft meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, zou ik voor je opkomen omdat je mijn zus bent en ik van je houd!)
Op een gegeven moment gaat Sylvia’s dochter naar Saul’s huis, belt aan, loopt naar binnen en vraagt Saul met haar mee naar Sylvia te gaan. Als Saul bij Sylvia binnenkomt omarmt zij hem en hij haar.
Deze film behandelt zeer actuele thema’s zoals dementie en misbruik binnen de familie. Beide thema’s worden vanuit diverse perspectieven belicht. Het gaat over herinneren en vergeten. Het gaat over de impact van misbruik en dementie op het leven van de persoon die het betreft en van degenen eromheen. Het gaat over geloofd en gerespecteerd worden om wie je bent. Het gaat over overeind blijven en niet slachtoffer worden. Het gaat over dat je er mag zijn, van jezelf maar zeker ook van de mensen om je heen!
Alle acteurs leveren top acteerwerk. De film is nergens sentimenteel maar blijft juist zeer overtuigend en geloofwaardig.
Naar mijn mening verrijkt deze film je inzicht in de behandelde thema’s als misbruik in de familie en de impact die dit op de misbruikte persoon, maar ook op de omgeving van het slachtoffer. Hetzelfde geldt voor de impact van dementie op het leven van degene die het heeft en zijn of haar omgeving.
In beide gevallen rijst de vraag: Hoe zou ik reageren en handelen?
Memory een film om te onthouden!
Memory ging in première op 8 september 2023 op het 80e Internationale Filmfestival van Venetië.
Hoofdrolspelers:
Jessica Chastain (Sylvia)
Peter Sarsgaard (Saul)
Script & regie:
Michel Franco
