Het cabaretseizoen van 2025 belooft een onvergetelijke reis door humor, muziek en maatschappelijke thema’s. Van scherpe oudejaarsconferences tot emotioneel geladen duo’s en muzikale comebacks, deze voorstellingen bieden een breed palet aan stijlen en perspectieven.
.png)
Met zijn oudejaarsconference 2025-1 bewijst Jan Beuving opnieuw waarom hij een unieke plek inneemt in het cabaretlandschap. Zijn voorstelling zit vol met scherpe observaties en een onverwachte wiskundige draai. Beuving verbindt het zwart-witte maatschappelijke debat met de nuances van een normale verdeling, wat resulteert in een intelligente en meeslepende show.
Bijzonder zijn Beuvings liedjes, die zijn vakmanschap als tekstschrijver uit de buitencategorie bevestigen. Hoogtepunten zijn onder meer een lied waarin hij zijn levensloop spiegelt aan die van de Russische oppositieleider Alexej Navalny, begeleid door componist Tom Dicke op de vleugel en Izak Boom op accordeon. Hoewel zijn stijl soms oubollig wordt genoemd, toont Beuving met een hommage aan grootheden als George Groot en Theo Nijland dat hij stevig in de traditie staat. 2025-1 is een meesterlijk vormgegeven voorstelling die uitblinkt in taal en muzikaliteit. Wie nog een kaartje kan bemachtigen, heeft een onvergetelijke avond in het vooruitzicht.
Na tien jaar afwezigheid is Klaas van der Eerden terug in de theaters met Blijven drijven. De voorstelling is een luchtige mix van anekdotes en muziek, waarin de pleaser in Klaas centraal staat. Zijn psychologie, gevormd door een jeugdtrauma en zijn rol als gezinshoofd, biedt een sterke onderstroom onder de humoristische verhalen.
Van der Eerden speelt weer op zijn geliefde dwarsfluit en combineert dit met komische smartlappen en scherpe typetjes. Het resultaat is een afwisselende voorstelling die niet altijd fijnzinnig, maar wel ontwapenend en energiek is. Met Blijven drijven bewijst Van der Eerden dat een pauze in het theater juist kan leiden tot een fris en krachtig nieuw begin.
In Kunnen het niet laten pakken Veldhuis en Kemper het thema polarisatie aan met hun kenmerkende mix van humor en muzikaliteit. Ze brengen een conservatieve boomer en een progressieve bioman als karakters tot leven, wat resulteert in komische en herkenbare momenten voor een breed publiek.
Een van de krachtigste momenten in de voorstelling is wanneer Richard Kemper openhartig spreekt over zijn moeder met alzheimer. Deze persoonlijke noot voegt een emotionele diepgang toe die de voorstelling memorabel maakt. Bovendien slagen Veldhuis en Kemper erin om de spanning tussen uitersten te vertalen naar een boodschap die reflectie en verbinding aanmoedigt. Met hun vertrouwde stijl en scherpe observaties weten ze het publiek te vermaken en aan het denken te zetten. Fans van het duo zullen genieten van de herkenbare humor en dynamische interactie.
Met De ongewone Nederlander brengt Dolf Jansen zijn jaarlijkse oudejaarsconference. Jansen, een veteraan in dit genre, wijdt zijn voorstelling grotendeels aan de politieke spanningen van 2024. Het decor van bewegende hekken illustreert treffend de discussie rond migratie en grenzen, terwijl Jansen een pleidooi houdt voor openheid en dialoog.
Hoewel niet alle grappen even raak zijn – vooral de visuele spot richting politici voelt wat gemakzuchtig – is Jansen op zijn sterkst als hij de zaal betrekt in discussies over agressie en maatschappelijke verharding. Zijn interactie met het publiek biedt een waardevolle diepgang die de voorstelling boven het gemiddelde uittilt.
Van Jan Beuvings taalrijkdom tot Dolf Jansens politieke scherpte, deze vier cabaretvoorstellingen bieden elk een unieke blik op het jaar. Waar Beuving uitblinkt in subtiliteit en poëzie, kiest Jansen voor een directe confrontatie met de actualiteit. Van der Eerden brengt humor en muzikaliteit terug naar het podium, terwijl Veldhuis en Kemper een veilige, maar herkenbare route bewandelen. Voor cabaretliefhebbers is er genoeg te kiezen om het jaar met een lach en een traan af te sluiten.
