Wanneer je Ben Akkerman op straat tegenkomt, kun je het waarschijnlijk niet laten om je hoofd even om te draaien. Dat effect heeft de 81-jarige nou eenmaal op mensen en dat is eigenlijk precies zoals hij het graag ziet. Datzelfde effect heeft zijn optiekzaak ‘Eyeclusive’, gevestigd aan de Nieuwe Binnenweg te Rotterdam, op voorbijgangers. We bezochten Ben in zijn excentrieke winkel, om de magie van Eyeclusive te ervaren, maar ook om met hem te praten over leeftijd en de beperkingen die dat getal vooral niet oplegt.
Het zijn van opticien stroomt praktisch door Ben zijn aderen, maar de manier waarop dat vroeger ging, daar moet hij niets van weten. "De witte jassen, we zijn toch geen doktoren?”, licht hij toe. Of het nou komt door zijn rebelse karakter, of het feit dat hij eigenlijk liever naar de kunstacademie was gegaan, Ben heeft zijn eigen draai aan het vak gegeven.
Al acht jaar is Ben trots eigenaar van Eyeclusive. Daar is natuurlijk al een hele carrière aan vooraf gegaan, maar als het aan hem ligt is diezelfde carrière ook nog lang niet voorbij. Een dagje vrij in de week staat hem namelijk best aan, maar dan wel om 3D-geprinte brillen te maken in een nog niet bestaand atelier in de tuin van zijn winkel. Geld verdienen is nooit zijn missie geweest, “mensen blij maken” wel, zegt hij zelf. Dit lijkt echter niet zijn enige drijfveer te zijn; Ben begint namelijk te glunderen wanneer hij vertelt over een aantal van zijn klanten die inmiddels net zo brillen gek zijn als hijzelf.
Volgens Ben wordt het mensen door de maatschappij opgelegd om oud te zijn, maar daar hoef je je niet naar te gedragen. “Ik noem het de jongens van 80… de verpakking is misschien wat gedateerd, maar van binnen blijf ik toch altijd twintig”, zegt hij lachend. Ben licht toe dat hij zich niet kan vinden in de regels van het ouder worden, want als hij zich goed voelt bij het dragen van een panterprint laars, dan doet hij dat.
Hoewel hij soms kritiek krijgt op zijn misschien wat eigenwijze levensstijl, is hij niet van plan voor iemand te wijken en dat heeft hij ook nog nooit gedaan. Aan beginnende ondernemers, of ze nou jong of oud zijn, zou hij daarom graag ook het volgende advies meegeven: leer achter jouw eigen ideeën en opvattingen te staan, van mislukkingen word je enkel wijzer.
Hij moedigt leeftijdsgenoten dan ook aan om bezig te blijven. Of het nou gaat om een nieuwe hobby, een doorstart, of werkzaam blijven binnen een bedrijf, het houdt je jong. Helaas ziet Ben ook leeftijdsgenoten voorbij komen die geen plezier meer hebben in hun werk, vaak omdat er veel onbegrip heerst tussen hen en de jongere generaties.
“We hebben het de hele tijd over inclusie, maar van leeftijds inclusie is nog geen sprake”, dat is zonde, stelt Ben. De oudere generatie kan juist dienen als stabiele factor, verrijkt met de nodige kennis en een berg ervaring. Zelf heeft hij daar gelukkig geen last van, waardoor hij elke dag met plezier in de winkel staat. Stoppen is voorlopig ook nog even geen optie, al heeft hij al wel een geschikte opvolger gevonden: Resa. Het was een soort liefde op het eerste gezicht, Ben wist vrijwel meteen dat wanneer het zo ver zou zijn, hij zijn walhalla wel aan Resa na durfde te laten.
Ondanks Resa zijn komst is Ben nog lang niet weg te denken uit zijn zaak. Misschien komt het door het enthousiasme waarmee hij vertelt over zijn collectie, of het feit dat zijn voorkomen bijna onderdeel is van het interieur. Zelf denkt hij dat het te danken is aan zijn ‘spirit’, waar hij zich ondanks tegenslagen aan vast heeft weten te houden. Want, zegt hij: “Alles is niets, als niets niet alles is”. Nu heeft Ben namelijk een prachtige winkel, gevuld met snoepgoed in de vorm van monturen, maar ooit bezat hij enkel één hemd en één broek, en ook toen bleef hij zijn excentrieke zelf waar men hun nek voor om zou draaien. Want, licht hij toe: “wanneer je niet bij jezelf blijft, is het eigenlijk allemaal niets waard”.
Bron foto: https://www.eyeclusive.nl/