"Ik werkte in het primair en speciaal onderwijs en had altijd al een voorliefde voor creatieve vakken, zoals handvaardigheid. Op de kweekschool had ik ook een leuke tekenleraar die destijds al zei dat ik naar de Rietveld Academie had moeten gaan. Maar ja, dat was destijds geen haalbare optie, dus werd ik toch leerkracht. De artistieke inspiratie is altijd bij me gebleven: in het geven van handvaardigheidslessen en tijdens het volgen van pottenbakkerscursussen bijvoorbeeld. Ik vond keramiek erg leuk, maar dat was fysiek zwaar. Toen ontdekte ik fotografie!”
"Op de eerste dag van mijn pensioen trok ik meteen mijn wandelschoenen aan en ging naar buiten. Opeens zag ik de natuur veel intenser, misschien vanwege de rust, en dat was meteen een inspiratiebron. Mensen vroegen me: 'Vind je het moeilijk, met pensioen gaan?' of 'Zit je dan de hele dag alleen?' - vooral omdat mijn partner nog niet met pensioen was - maar ik ervoer het helemaal niet zo! Sommige mensen vallen in een zwart gat, maar ik keek juist uit naar mijn pensioen omdat ik wist dat ik dan meer tijd zou hebben om kunst te maken. Ik ben veel naar het strand gegaan. Dat lag vol met plastic afval. Die plastic rommel heb ik gefotografeerd. Vervolgens bewerkte ik die foto's in Photoshop op de computer en bracht ze samen tot een geheel nieuw beeld.”Vervolgens waren we benieuwd of Tineke advies heeft voor mensen die graag op hun eigen manier iets willen bijdragen aan hun gemeenschap of aan de samenleving in het algemeen.
“Op kunstmarkten kwam ik met mensen in gesprek. Vaak kreeg ik de vraag hoe ik toch die figuren zag in dat plastic afval. Ze zeiden: ‘Als ik op het strand loop, zie ik alleen maar rommel’. Mijn antwoord was dan: Als ik op het strand in gesprek ben of afgeleid door een hond of als ik naar de zee kijk, zie ik het ook niet. Ik ben echt gefocust op het plastic. Men vroeg dan of ik een workshop wilde geven om hen te leren kijken. Dat vond ik moeilijk, want hoe ik die specifieke vormen in het plastic zie, kan ik niet uitleggen. De afgelopen paar jaar worden de stranden schoongemaakt. Er is veel minder plastic te vinden. Jammer voor mij, maar wel een goede ontwikkeling.Naar aanleiding daarvan vroegen we Tineke of zij bewust de focus in haar werk legt op plasticafval. Tineke vertelt dat ze bewust plastic als onderwerp heeft gekozen, maar ook zandstructuren, gemaakt door water en wind of het verval in de natuur. Ook heb een kinderboek gemaakt, vooral voor heel jonge kinderen. Het heet: ‘Wat zie ik?’ Daarin staan foto’s van stukjes plastic, precies zoals ik ze op het strand gevonden heb, maar ze lijken op iets herkenbaars bijvoorbeeld een dier. Kinderen kunnen dan raden wat het is en van welk materiaal het gemaakt is. Eigenlijk wil ik dat boekje opnieuw bewerken en uitgeven!
”In Tineke's antwoorden is duidelijk voelbaar hoeveel energie en passie ze nog steeds heeft voor haar werk. Maar wat drijft haar om haar bezigheden voort te zetten? Wat is haar motivatie?“Nou, als je in de Chinese astrologie gelooft ben ik een zwijn en vuur, haha. Ik ben dus nogal van de actie en neem snel initiatief. Dat zit gewoon in me! Ik wil altijd de wereld veranderen, dat kan misschien ook een beetje irritant zijn. Maar als iets me opvalt en irriteert, dan wil ik het veranderen.”Vervolgens wilden we weten hoe mensen reageren op het werk van Tineke en wat misschien wel de leukste reactie is die ze ooit heeft gekregen.“Oeh, de leukste reactie is natuurlijk dat mensen mijn werk waarderen. En het komt ook voor dat mensen vragen of ik ergens wil exposeren. Zo heb ik bijvoorbeeld een expositie gehad in Italië, onder andere in Bologna.
Daar kwamen kunstenaars van over de hele wereld samen, ook uit landen als China en Japan. Alle kunstenaars waren gebonden aan hetzelfde formaat (20 x 20 cm) en al hun werken werden samen tentoongesteld. Speciaal voor de opening ging ik samen met mijn vriendin naar Bologna, dus dat was een leuk reisje. Vier jaar geleden was ik daar ook en vóór Covid had ik een afspraak met een galeriehoudster om eventueel naar Spanje te gaan voor een expositie. Na wat mailcontact mocht ik erheen. Maar door Covid ging dat helaas niet door. Op die manier zijn we ook voor een tentoonstelling in Venetië geweest! Dat is leuk als je gepensioneerd bent, want dan kun je er echt een reisje van maken.
Naast de positieve kanten van het zijn van een Uitblinker kunnen natuurlijk ook minder prettige situaties zich voordoen. Welke obstakels heeft Tineke moeten overwinnen om een Uitblinker te worden?“Toevallig is mijn laptop drie weken geleden gecrasht terwijl ik bezig was met Photoshop. Sommige functies werkten al niet meer, maar toen stopte de hele laptop ermee. Gelukkig had ik al veel van mijn werk overgezet naar een harde schijf, maar nog niet alles. Dus ik ben wat werk kwijtgeraakt, maar vooral moet ik nu een nieuwe versie van Photoshop onder de knie krijgen. Met mijn nieuwe computer heb ik wel een groot scherm, dat is fijn! Maar ik moet wel erg wennen aan het nieuwe programma en mezelf ook andere programma's aanleren. Maar goed, ik ga ermee aan de slag!”“Daarnaast merk ik dat ik niet meer zo makkelijk op markten sta. Ik ben nu 76 jaar en het in- en uitpakken voor een paar uur op een markt, daar ben ik wel klaar mee. Ik vind het natuurlijk nog steeds leuk om markten of beurzen te bezoeken en daar zelf rond te kijken!”Aangezien Tineke ook graag kunst van anderen bekijkt, wilden we graag weten wie haar inspireert of misschien zelfs heeft bijgedragen aan het feit dat Tineke een Uitblinker is geworden.
“Nou, allereerst Maria, mijn vriendin. Zij helpt mij enorm met het schrijven van de teksten voor mijn website. Ze is erg goed met taal en dat is heel handig!”“Wat betreft kunst bezoek ik veel musea en dat inspireert me enorm. Bepaalde kunstenaars hebben eenzelfde kijk als ik, of laten juist een ander perspectief zien, waardoor ik zelf anders te werk kan gaan. Zo vind ik het werk van Gustav Klimt (1862-1918) en Anselm Kiefer (1945) heel interessant. Ook is Ruud van Empel (1958) een inspirator. Ik zag zijn werk jaren geleden in het Groninger Museum en hij was voor mij de eerste die met Photoshop grote fotografie maakte. Toen dacht ik: ‘Dat is het!’ Dit was al voordat ik met pensioen ging en toen wist ik gelijk dat ik dat wilde doen na mijn werkzame leven.”Als laatste vroegen we Tineke naar haar plannen en doelen voor 2024:"Ten eerste wil ik opnieuw beginnen met het onder de knie krijgen van de programma's op de computer. Daarnaast wil ik het kinderboekje voorzien van een nieuwe vormgeving en opnieuw uitgeven. Ook heb ik nog zoveel ruw materiaal; foto's die ik absoluut zo niet kan laten zien. Het blijft een uitdaging om daar iets van te maken, en dat enthousiasmeert me om verder te werken. Als laatste wil ik veel blijven wandelen, want de natuur blijft mijn grootste inspiratiebron.”